کشاورزی ارگانیک بر پایه اصول خاصی بنا نهاده شده است که آشنایی با این اصول جهت درک بهتر کشاورزی ارگانیک ضروری است این اصول اساس رشد و توسعه کشاورزی ارگانیک را فراهم نموده اند و باعث بهبود و ارتقای جهانی کشاورزی شده اند. به دلیل نیاز روزانه مردم به تغذیه ،کشاورزی از مهمترین و بیشترین فعالیت های بشر از ابتدا تا به حال و در آینده خواهد بود.

تاریخ، ارزشهای اجتماعی و فرهنگی، کشاورزی را احاطه کرده است.بکارگیری این اصول در کشاورزی به داشتن احساس مسئولیت گسترده در حمایت از خاک ، آب ، گیاهان و حیوانات و دستورالعمل های تولید ، فرآوری و توزیع غذا و سایر کالاها بستگی دارد .اعتقاد به اینکه زندگی های انسانی وابستگی شدیدی به پویایی باغات دارند و آنها میراثی ارزشمند برای نسل های آینده هستند.

اصول کشاورزی ارگانیک برای کلیه حرکات ارگانیک در جهان و در تمام جهات سودمند می باشد و توسعه، پیشرفت و هدایت کلیه برنامه ها و استاندارد ها و همچنین هماهنگی را در عرصه جهان باعث شده است.

اصل سلامت

اصل اکولوژی

اصل انصاف و عدالت

اصل مراقبت

هریک از اصول فوق در ادامه مشروحا توضیح داده می شود این اصول تماما سودمند هستند و با اصول اخلاقی و روح عمل آمیخته هستند.

اصل سلامت

کشاورزی ارگانیک سلامت خاک ها، گیاهان، حیوانات، انسان ها و کره زمین را که هیچ یک از دیگری مجزا و مستقل نیست را باید حفظ و افزایش دهد.

این اصل خاطر نشان می سازد که سلامت افراد و جوامع انسانی از سلامت اکوسیستم مجزا نبوده و خاک های سالم ، محصولات سالم و حیوانات و انسان های سالم را بوجود می آورند.

سلامت به معنی راستی و درستی در کلیه سیستم های زندگی است و فقط به نبودن بیماری ها نیست بلکه نگهداری فیزیکی و عقلانی جامعه و اکولوژی را نیز شامل می شود.مصونیت،ارتقاء و پیشرفت،تهذیب اخلاق از صفات کلیدی و اختصاصی سلامت هستند.

نقش کشاورزی ارگانیک چه در کشاورزی و چه در فرآوری و چه در توزیع یا مصرف، پایداری و افزایش سلامت اکوسیستم ها و ارگانیسم ها از کوچکترین مخلوقات در خاک تا انسان می باشد.کشاورزی ارگانیک در نظر دارد با تولید با کیفیت بالا و غذای مغذی به کاهش مراقبت های رفاهی و سلامتی کمک نماید.

از سوی دیگر باید از کاربرد تقویت کننده ها (کودها)، آفت کشها، داروهای حیوانی و افزودنی های غذایی که ممکن است تاثیرات زیان باری به سلامت داشته باشد پرهیز شود.

اصل اکولوژی

کشاورزی ارگانیک باید براساس سیستم ها و سیکل های اکولوژیکی، کار با آنها، رقابت آنها و کمک به پایداری آنها بنیان گذاشته شود

.ریشه های این اصل کشاورزی ارگانیک درون سیستم های زنده و پویا اکولوژیکی، قرار دارد و نشان دهنده این است که تولید بر اساس چرخه ها و پروسه های اکولوژیکی می باشد..موادغذایی و رفاه داخل اکولوژی و محیط خاص آن تولید فراهم می گردد.

برای مثال در تولید محصولات زراعی و باغی در خاک زنده، حیوانات در اکوسیستم کشاورزی، ماهی ها و ارگانیسم های آبزی در محیط آبی مد نظر است.

در کشاورزی ارگانیک، چراگاه ها و سیستم های برداشت از منابع وحشی(طبیعی) باید متناسب با بالانس های اکولوژیکی و سیکل های طبیعی باشد.مدیریت ارگانیک باید با شرایط محلی مانند اکولوژی و فرهنگ تنظیم گردد.عوامل و نهاده ها باید بوسیله استفاده مجدد(بازیافت)،بازچرخ مواد،مدیرت مناسب مواد و انرژی کاهش یابد و ارتقاء کیفیت محیط و کاهش فشار بر منابع در دستور کار قرار گیرد.

کشاورزی ارگانیک باید در میان برنامه های نظام کشاورزی به تعادل و بالانس اکولوژیکی ،استقرار طبیعت حفظ تنوع ژنتیکی و کشاورزی توجه نماید.کسانی که محصولات کشاورزی ارگانیکی را تولید ، فراوری ، تجارت و یا مصرف می نمایند باید از محیط عمومی شامل باغ ها ،کلیماها،مکان های طبیعی، زیستگاه هاو آب و هوا حمایت نمایند و به آنها سود برسانند.

اصل انصاف و عدالت

کشاورزی ارگانیک باید با توجه به فرصت ها و قابلیت های زندگی و محیط های عمومی اطمینان از انصاف را ایجاد نماید.انصاف بوسیله عدالت، احترام، رعایت و ملاحظات تقسیمات جهان، ارتباطات بین انسانی تا وابستگی های دیگر زندگی های آفریده شده را شامل شود.

تاکیدات این اصل بر این است که آنهایی که درگیر کشاورزی ارگانیک شده اند باید روابط انسانی را به طریقی هدایت نمایند که در تمام سطوح از رعایت عدالت و انصاف برای تمام اعضاء دست اندرکار، کشاورزان، کارگرها، فراوری کنندگان، تجار و مصرف کنندگان اطمینان حاصل نمایند.کشاورزی ارگانیک باید برای هر شخصی که درگیر آن می شود کیفیت خوبی از زندگی را ایجاد نماید و به کاهش تنگدستی و فقر و حاکمیت غذای سالم کمک نماید.این اهداف به منظور تولید و عرضه شایسته مواد غذایی و سایر محصولات با کیفیت بالا است.

این اصل بیان می نماید که حیوانات باید در طول زندگی با شرایطی که مطابق با فیزیولوژی و رفتارهای طبیعی و رفاه آنهاست پرورش یابند.منابع طبیعی و محیطی که برای تولید مورد استفاده قرار می گیرند باید از لحاظ اکولوژیکی و اجتماعی مدیریت شده باشند تا در مقابل نسل های آینده حفظ شود.

اصل مراقبت

کشاورزی ارگانیک باید به صورت پیشگیرانه و مسولانه به منظور حمایت از سلامت و آسایش نسل های بعد و محیط مدیریت شود.کشاورزی ارگانیک سیستم پایدار و زنده ای است که به شرایط و تقاضاهای داخلی و خارجی پاسخ می دهد.مشاغل مرتبط با کشاورزی ارگانیک ارتقاء کارایی و افزایش سودمندی را در پی خواهند داشت که البته نباید سلامتی و رفاه را به خطر بیندازد.

در نتیجه تکنولوژیهای جدید و متد های موجود باید مورد ارزیابی و بازنگری قرار گیرند.اطلاعات و مفاهیم اکوسیستم و کشاورزی باید تحت مراقبت قرار گیرد تا از ارائه مفاهیم معیوب و ناقص جلوگیری شود.اقدامات پیشگیرانه و ضمانت(گواهی کردن) به عنوان کلید مرتبط با توسعه و تکنولوژی در این اصل کشاورزی ارگانیک برگزیده شده اند.

علوم متنوعی برای اطمینان از سلامتی و درستی کشاورزی و اکولوژی مورد نیاز است و البته دانش علمی به تنهایی کافی نیست.

تجربه عملی،تجمیع افکار، سنتهای ملی و دانش بومی برای آزمایش و ارائه راه حل پیشنهادی صحیح نیز، ضروری است.کشاورزی ارگانیک باید از اظهار بدون دلیل خطرات تکنولوژی های مناسب و مورد قبول ممانعت نماید.تصمیمات باید ارزش ها و تمام نیازهای فردی که تحت تاثیر آن است را به صورت شفاف و مشترک نشان دهد.

 

درخت سیب

در آب و هوای معتدل رشد مناسبی دارد . در کلیه اراضی عمل می آید و درخاکهای شنی رسی نتیجه بهتری دارد . در اراضی خیلی مرطوب شاخ و برگ این درخت رشد زیاد نموده و باعث نقصان میوه میگردد . فاصله بین درختان سیب بستگی به ارقام کاشته شده آن دارد . تکثیر این درختان به وسیله پیوند صورت میگیرد که پایه از سیب دیگر نتیجه بهتری  خواهد داد . پیوند های مناسب برای این درخت اسکنه – لوله ای یا شکمی است. دقت در امر هرس درخت سیب عینا مانند هرس درخت گلابی است .

گیاه بابونه یکی از گیاهان دارویی قدیمی در جهان می باشد.نام علمی این گیاه Matricaria chamomilla می باشد.این گیاه دارای خواص دارویی بسیار زیادی می باشد و در بسیاری از کشورهای جهان کشت می شود.

گیاه شناسی:

گیاهی است یکساله ، بسیار معطر و به ارتفاع ۲۰ تا ۴۰ سانتی متر که به طور خودرو در مزارع،بوستانها ، کنار جاده ها و اماکن بایر و سایه دار می روید ساقه آن دارای انشعاباتی است که هر یک به کاپیتولهائی به بزرگی ۵/۱ تا ۲ سانتی متر منتهی می شود برگهای آن بریدگی های باریک و دراز با ظاهر برگچه مانند دارد. در هر کاپیتول آن ۲ نوع گل یکی زبانه ای به رنگ سفید و دیگری لوله ای و به رنگ زرد دیده می شود.گلهای زباله ای آن که در حاشیه کاپیتولها قرار دارند پس از شکافتن کامل، حالت خمیده به سمت پائین پیدا می کنند بنحوی که از نظر کلی ظاهر چتر باز یا نیمه باز به کاپیتول می بخشند. میوه اش فندقه و بسیار کوچک است منشأ اصلی این گیاه نواحی مختلف مدیترانه بوده است ولی امروزه پراکندگی وسیع در اروپا و نواحی معتدله آسیا پیدا نموده است قسمت مورد استفاده این گیاه کاپیتولهای آن است که در فاصله ماههای اردیبهشت تا مهر آنرا از ساقه جدا می کنند.

ترکیبات شیمیایی

کاپیتول‌های این گیاه دارای اسانس هستند. این اسانس در حالت تازه دارای رنگ آبی تیره‌است که مربوط به وجود ماده‌ای به نام آزولن می‌باشد و تدریجا با تأثیر هوا و نور رنگ آن سبز و قهوه‌ای می‌شود. این اسانس دارای سزکوئی ترپن‌های b و g و همچنین ماتریکارین (Matricarine) می‌باشد.

خواص درمانی

مدر، معرق، مقوی معده، بادشکن، اشتهاآور، هضم کننده غذا، صفرابر و قاعده‌آور، تقویت ننده اعصاب و قوای جنسی،مقوی مغز، ادرار آور، افزایش دهنده ترشح شیر در مادران شیرده، درمان کننده سردرد و میگرن، خرد و دفع کننده سنگ مثانه، تب بر و تسکین دهنده درد، چای آن تسکین دهنده درد در هنگام دندان درآوردن بچه‌ها، رفع بی خوابی، رفع کرم معده و روده، تسکین دهنده دردهای عادت ماهیانه، رفع زردی، ضد آلرژی است و همچنین اثر ضد عفونی کننده ضعیف و قاطع دارد.اسانس آن اثرضد تشنج و بی حس کننده دارد.این گیاه برای درمان عفونت موثر است و  همچنین بخور آن برای درمان سینوزیت مفید است.

این گیاه تقویت کننده مغز، است. میزان ترشح شیر مادران شیرده را افزایش می دهد. درمان کننده سردرد و میگرن است. بابونه آلمانی یک گیاه قوی در خرد کردن سنگ مثانه و دفع آن است. برای رفع درد چشم، بابونه رومی را در سرکه ریخته و آنرا مصرف می کنند. به منظور تسکین دردهای عضلانی چای بابونه آلمانی نوشیده می شود. بابونه آلمانی یک داروی قوی در درمان بی اشتهایی و کم خونی است.این گیاه ضد التهاب ،ضد تشنج ، ضد نفخ، و تب بر است. ازاسانس گل بابونه جهت حفاظت پوست و به عنوان ماده ای موثر در رویش مو استفاده می شود.ترکیبات موجود در روغن بابونه آلمانی از پیشرفت ورم جلوگیری می کند و برای رفع  بی خوابی موثر است. از بابونه آلمانی جهت رفع استرس و سردردهای عصبی استفاده می شود. 

مواردمصرف در زیبایی

استفاده از بابونه در زیبایی به اندازه قدمت به کارگیری آن در عطاریها سابقه دارد. خواص آن به خصوص برای پوستهای شکننده و حساس در مقابل تغییرات جوی مفید است. امروزه در صنعت لوازم آرایش آن را به تنهایی یا همراه با گیاهان دیگری از قبیل اکلیل کوهی، خلنگ و بنفشه به کار می‌گیرند. دم کرده ساده بابونه در استعمال خارجی روی پوست صورت برای حفاظت از  پوست بهترین تاثیرها را دارد. شامپوی همراه با بابونه اندکی رنگ مو را روشن می‌گرداند.بابونه در کنار زیزفون و نعناع در برخی از کشورها بیشترین مصرف را در صنعت داروسازی دارد.

کاشت گیاه بابونه:

اگر چه بابونه در کشت پائیزی قادر است سرمای زمستان را تحمل کند ولی برای گل دهی نیازی به گذراندن سرما (بهاره شدن) ندارد بطوریکه در کشت بهاره گیاهان نیز به گل می روند. بذر بابونه در دمای ۶ تا ۷ درجه سانتی گراد جوانه می زند ولی درجه حرارت مطلوب برای جوانه زنی بین ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی گراد است. بذر بابونه برای رویش به نور احتیاج دارد. بابونه قادر به تحمل خشکی است ولی در مرحله رویش بذر و همچنین در مرحله تشکیل ساقه به مقادیر مناسبی آب نیاز دارد. آبیاری گیاهان در مرحله پنجه زنی عملکرد گل را به طور قابل توجهی افزایش می دهد. با بونه گیاهی هالوفیت (شورپسند) است اگر گیاه در مناطق شور کشت شود،ریشه قادر است ۱۰ میلی گرم نمک در هر گرم ریشه ذخیره نماید. هر چند کشت در مناطق شور باعث کاهش عملکرد گل می شود. بابونه در هر نوع خاکی می روید. خاکهای سبک شنی همراه با ترکیبات آهکی خاکهای مناسبی برای کشت بابونه است.pH خاک برای بابونه بین ۸/۴ تا ۸ مناسب است هر چند بابونه را می توان در خاکهای قلیائی با pH 9 تا ۲/۹ نیز کشت کرد.

آماده سازی زمین:

چنانچه بابونه در خاکهای سنگین رسی با نیمه رسی کشت شود تا یکسال به افزودن کودهای حیوانی یا شیمیایی نیاز نیست. در چنین شرایطی عملکرد گل مناسب است ولی از سالهای دوم به بعد باید به کوددهی زمین اقدام نمود. افزودن ۲۰ تا ۳۰ کیلوگرم در هکتار ازت و ۲۰ تا ۳۰ کیلوگرم در هکتار اکسید فسفر به خاکهای تهی از مواد و عناصر غذایی نتایج مطلوبی در افزایش عملکرد گل خواهد داشت چنانچه خاک تهی از پتاس باشد باید با توجه به کمبود مقادیر مناسبی اکسید پتاس به خاک اضافه شود. در کشت پائیزه افزودن مقادیر مناسبی ازت در فصل پائیز نقش عمده ای در رویش برگهای طوقه ای (پنجه زنی) دارد.در تکثیر یک کشته از سال دوم قبل از رویش گیاهان افزودن ۶۰ تا ۷۰ کیلوگرم در هکتار اکسید فسفر ‏ ۵۰ تا ۷۰ کیلوگرم در هکتار اکسید پتاس و ۱۰ تا ۲۰ کیلوگرم در هکتار ازت نقش عمده ای در افزایش عملکرد گل و اسانس آن دارد.در فصل بهار افزودن ۴۰ تا ۶۰ کیلوگرم در هکتار به زمینهایی که بابونه کشت می شود ضروری است. پس از برداشت گیاهانی که با بابونه به تناوب کشت شده اند باید زمین را برای کشت بابونه آماده کرد انجام شخم در زمینهایی که بابونه کشت می شود مناسب نیست.مگر در مواقع ضروری پس از شکستن سله و خرد کردن کلوخ ها و تسطیح زمین،بستر را برای کاشت بذر آماده می کنند.

تاریخ و فاصله کشت بابونه:

بابونه را با گیاهانی که زود برداشت می شوند به تناوب کشت می کنند تا زمان کافی برای آماده سازی زمین در ماههای مرداد – شهریور وجود داشته باشد. گیاهانی برای تناوب کشت مناسبند که سبب گسترش علف های هرز نشوند (مانند نخود ، خردل ، و …) تناوب کشت بابونه با گیاهانی که بذر های آنها به سهولت ریزش می کنند (مانند غلات و اکثر گیاهان تیره چتریان) مناسب نیست. زیرا ریزش بذرهای این گیاهان سبب گسترش علف های هرز می شوند. چون بابونه به علف کش های با ماده موثره تریازین حساس است لذا تناوب کاشت گیاهانی مانند شوید ، کشنیز ، ریزه سیاه و … که به علف کش مذکور مقاوم هستند، مناسب نیست بابونه را می توان به صورت یک کشته (چند سال در یک زمین) کشت کرد. در این مورد ۱۰ و یا حتی ۱۰۰ سال می توان به کشت بابونه در یک زمین اقدام نمود.و در صورت روش یک کشته هر دو بوته و یا هر چهار یا پنج سال(بستگی به کیفیت خاک) باید به مبارزه با علفهای هرز زمین پرداخت زمان مناسب برای کشت پائیزه نیمه دوم شهریور برای کشت بهاره نیمه دوم اسفند است در کشت پائیزه و بهاره بذرها در ردیف هایی به فاصله ۱۲ تا ۱۵ سانتی متر در زمین اصلی کشت می شوند. در سال اول کاشت برای هر هکتار زمین به ۳ تا ۵/۴ کیلوگرم بذر خوب نیاز است چنانچه بابونه به صورت یک کشته تکثیر می شود از سال دوم به بعد باید از مقادیر کمتری بذر استفاده نمود. در کشت غیر مستقیم اواخر مهر زمان مناسبی برای کشت بذر در خزانه هوای آزاد است. نشاءها ۴ تا ۶ هفته بعد (اواخر آبان تا اوایل آذر) آماده انتقال به زمین اصلی می شوند فضای ۳۰ تا ۴۰ سانتی متر مربع برای هر بوته در زمین اصلی سبب تولید حداکثر مقدار محصول گل و اسانس می شود. در کشت غیر مستقیم برای هر هکتار زمین به ۵/۰ تا ۸/۰ کیلوگرم بذر نیاز می باشد.

کاشت بابونه:

کشت بابونه توسط بذر انجام می گیرد. در کشت مستقیم اعم از کشت بهاره با پائیزه پس از آبیاری زمین به کاشت ردیفی بابونه اقدام می شود از آنجا که نور نقش عمده ای در جوانه زنی بذر دارد بذرها را باید به صورت سطحی در زمین کشت کرد. پس از کاشت غلتک مناسبی باید زده شود و از به کار بردن وسایلی که سبب به هم خوردن نظم ردیف ها و پراکنده شدن بذرهای کشت شده شود باید پرهیز کرد. در کشت غیر مستقیم در زمان مناسب بذرها را در خزانه ای که بستر آن به همین منظور آماده شده باید کشت کرد. پس از کاشت سطحی بذر به منظور ایجاد تراکم در بستر سطحی خاک غلتک مناسبی باید زده شود. در زمان مناسب نشاء ها را به زمین اصلی منتقل و زمین را بلافاصله آبیاری می کنند. کشت غیر مستقیم هزینه بر می باشد.

داشت بابونه:

برای مبارزه با علفهای هرز بابونه از علف کش مالوران به مقدار ۳ تا ۴ کیلوگرم در هکتار به صورت محلول پاشی می توان استفاده کرد. زمان مناسب برای استفاده از این علف کش اواسط فروردین است. و می توان تا مرحله ۲ تا ۳ برگی از آن استفاده نمود. تا قبل از به ساقه رفتن بابونه از علف کش سیس ۶۷ پروپ به مقدار ۸/۱ تا ۲ کیلوگرم در هکتار می توان استفاده نمود.تا قبل از به گل رفتن بابونه می توان از علف کش آفالون به مقدار ۳ تا ۴ کیلوگرم در هکتار استفاده کرد در تکثیر یک کشته چنانچه علف های هرز به علف کشهای مذکور مقاوم شده باشند می توان از علف کش فوسیلاد به مقدار ۲/۱ تا ۲ لیتر در هکتار به صورت محلول پاشی استفاده نمود.

جمع آوری محصول

برداشت بابونه کمی مشکل است چون در فصل برداشت، گلها به صورت غیرهمزمان می رسند و بوته ها هم دائما گل می دهند و هر چند روز یکبار بایستی برداشت صورت گیرد. هنگام برداشت، گلها بـه همراه ۵ سانتیمتر از دمگل برداشـت می شوند.برداشت گل به همراه مقدار بیشتری دمگل سبب کاهش کیفیت اسانس می شود.

برداشت به موقع گلها بسیار مهم است و نقش مهمی در کیفیت و کمیت اسانس دارد. اگر گلها زودتر یا دیرتر از موعد مقرّر برداشت شوند در کاهش کیفیت مواد مؤثره نقش مؤثری دارند. اسانس از بدو تشکیل غنچه در گلها تشکیل می شود. و تا باز شدن گلها به تدریج بر مقدار آن اضافه می شود. گلها هنگامی که کاملاً باز می شوند( گلچه های سفید رنگ زبانه ای به صورت افقی قرار می گیرند) از بیشترین مقدار اسانس برخوردارند. پس از این مرحله از مقدار اسانس و کامازولن به تدریج کاسته می شود.۳ تا ۴ بار در سال گل ها را می توان برداشت کرد.

مقدار اسانس گلها در ساعات مختلف شبانه روز متفاوت است. ظهر هنگام تابش آفتاب ، گلها از بیشترین مقدار اسانس برخوردارند. برداشت گلها در روزهای ابری و سرد مناسب نیست و در این شرایط ازمقدار اسانس و کامازولن آن کاسته می شود.

برداشت گلها توسط کارگر هزینۀ زیادی دربر دارد و تنها در سطوح کوچک کشت می توان با کارگر محصول را برداشت نمود. ولی در سطوح وسیع کشت، برداشت تنها با ماشین های برداشت گل بابونه صورت می گیرد.گلهایی که با دست برداشت می شوند در مقایسه با گلهای برداشت شده با ماشین کیفیت مناسب تری دارند.

گلها را پس از برداشت بلافاصله باید خشک کرد. تأخیر در خشک کردن گلها سبب تغییر رنگ و کاهش کیفیت و کمیّت اسانس آنها می شود. چنانچه پس از برداشت گل امکان خشک کردن آنها نباشد، یا اگر وسیله برای انتقال آنها به کارخانه برای خشک کردن موجود نباشد، آنها را حتی برای مدت کوتاهی نباید نگهداری کرد. در این شرایط گلها باید در سایه پهن نمود تا از رطوبت آنها کاسته شود. هرچند می توان آنها را در هوای آزاد خشک کرد ولی استفاده از خشک کنهای الکتریکی برای خشک کردن آنها نتایج مطلوبی را به همراه دارد. گلهای خشک شده توسط خشک کنهای الکتریکی از رنگ مطلوب تری برخوردار می شوند. درجه حرارت مناسب برای خشک کردن گلها با استفاده از خشک کنهای الکتریکی ۳۵-۶۰ درجۀ  سانتی گراد است.

پس از خشک شدن گلها باید آنها را از ساقه و سایر اندامهای نامناسب پاک کرد. عملکرد گل به شدت به شرایط اقلیمی محل رویش ، روش کشت و روش برداشت گل بستگی دارد. عملکرد گل بابونۀ تازه ۵/۰ – ۲ تن در هکتار است که پس از خشک شدن، ۱/۰-۴/۰ تن گل خشک به دست می آید.

جمع آوری بذر

زمان مناسب برای برداشت بذر هنگامی است که گلچه های زبانه ای از حالت افقی خارج شده و به صورت عمودی (به طرف پائین) درآیند.در این مرحله رنگ گلچه های لوله ای قهوه ای تیره می شود. جمع آوری بذر زودتر از زمان مذکور مناسب نیست زیرا قوۀ رویشی بذرها به شدت کاهش می یابد. چنانچه بذرها با تأخیر برداشت شوند عملکرد بذر به شدت کاهش می یابد. زیرا، با کوچکترین ضربه یا وزش باد بذرها به اطراف پراکنده می شوند. پس از برداشت بذر، آنها را باید تمییز و در محل مناسبی نگهداری نمود. مقدار عملکرد بذر ۳۰-۱۵۰ کیلوگرم در هکتاراست.

قسمت های مورد استفاده

قسمت مورد استفاده دارویی بابونه آلمانی کاپیتول خشک شده آن است.

 

زمان بهره برداری

بهترین زمان بهره برداری از بابونه زمانی است که گلها کاملاً باز شده باشند.

محل رویش

این گیاه در آذربایجان، لرستان (بین خرم آباد و دورود و حسینیه در شمال غربی اندیمشک) و خوزستان (صالح آباد، هفت گل، شوشتر، رامهرمز، اطراف تهران و دماوند می‌روید. بعضی از گونه‌های دیگر بابونه در نواحی مختلف اروپا می‌روید.

بازار گیاه

کشورهای عمده تولید کننده این گیاه عبارتند از: مجارستان، روسیه، آرژانتین، آلمان، چک، اسلواک، فنلاند، مصر و اخیراً هندوستان.

 

روش تهیه نوشیدنی آلوئه ورا :

برای تهیه نوشیدنی آلوئه ورا ، ابتدا با دقت پوست میکنیم نباید هیچ قستمی از پوست سبز برگ روی مغز اون باقی بمونه چون خاصیت مسهل بسیار شدید داره ، سپس مغز یا فیله آلوئه ورا رو داخل مخلوط کن میندازیم و یک عدد لیمو ترش درشت رو توی اون آب میگیریم و دو تا چهار لیوان آب ، بسته به زیاد بودن مقدار آلوئه ورا داخل مخلوط کن میریزیم و چهار قاشق غذا خوری عسل طبیعی بهش اضافه کرده و مخلوط کن رو روشن میکنیم . نوشیدنی سفید رنگی درست میشه که بسیار خوشمزه و پر خاصیت هست . تنها این نکته رو باید در نظر بگیرین که اگه برگ رو همون موقع از گیاه جدا کردین باید برگ رو کمی مایل چند دقیقه ای قرار بدین تا شیره تلخ اون خارج بشه و یا بعد از پوست کندن برگ فیله رو داخل آب بذارین به مدت ۵ دقیقه تا تلخیش گرفته بشه .یا مستقیم استفاده کنید و مقدار عسل رو بیشر کنید تا تلخی اون آزار دهنده نباشه ولی اگه از عطاری می خرین نیاز به این کار نیست چون برگ ها کهنه هستن و شیره اونها خارج شده است .

چطور دانه انگور را بکاریم؟

آیا هرگز تمایل داشته اید که انگور را بکارید؟ انگور از میوه های است که انسان از سالیان دور اقدام به کشت آن کرده است. تکثیر این میوه معولا از طریق قلمه و پیوند صورت میگیرد. تکثیر آن از طریق دانه طولانی مدت اما لذت بخش است. در این پست چگونگی انجام آن را برای شما شرح میدهم.

مرحله اول:

انتخاب رقم مناسب. باید بدانید که ارقام انگور بیشمار هستند و موفقیت کار شما به انتخاب درست رقم آن بستگی کامل دارد.
• آیا فقط میخواهید از زیبایی درخت تاک در خانه لذت ببرید یا میخواهد از آن به عنوان یک درخت میوه دار نیز بهره مند شوید
• در چه شرایط آب و هوایی قصد کاشت آن را دارید؟ انگور ها در هر شرایط آب و هوایی رشد نمیکنند مگر اینکه رقم مناسب را انتخاب کرده باشید.

مرحله دوم:

در این مرحله باید دانه های آن را تهیه کنید. میتوانید. انگور را خریداری و دانه های آن را استفاده کنید و هم میتوانید از باغداران دانه های آن را تهیه کنید.

مرحله سوم:

باید در این مرحله از قوه نامیه بذر ها اطمینان حاصل کنید.
• دانه را بین دو انگشت نگه دارید و فشار دهید. دانه های سالم سفت خواهند بود
• به رنگ دانه ها توجه کنید در دانه های سالم شما قادر خواهید بود پوسته خاکستری یا سفید آندوسپرم را زیر پوشش دانه ببینید.
• دانه ها را در ظرف آبی بریزید. دانه هایی که پوج هستند بر روی آب شناور خواهند شد.

مرحله چهارم :

در این مرحله باید دانه ها را با آب خوب بشویید تا هر گونه پالپ یا چیزهای دیگر از آن جدا شوند. دانه ها را در آب استریل برای ۲۴ ساعت خیس کنید.

مرحله پنجم:

در این مرحله باید شرایط خاصی برای بذر به وجود بیاورید. بسیاری از دانه ها به یک دوره سرما و رطوبت برای جوانه زدن نیاز دارند. در طبیعت این پروسه به وسیله سرمای زمستان فراهم میشود. شما باید این شرایط را برای بذر های خود فراهم کنید. برای انگور این دوره باید از دسامبر برای بذور آن فراهم شود.
• بستر دانه های خود را آماده کنید. برای این منظور میتوانید از کیسه های پلاستیکی یا محفظه های بسته با دستمال کاغذی مرطوب یا شن، ورمیکولیت یا پیت ماس که قبلا مرطوب شده اند استفاده کنید. پیت ماس بهترین گزینه برای دانه های انگور است.
• دانه ها را در بستر (انواع بالا) بریزید و روی آن را با سانتی متر و نیم از بستر بپوشانید.
• دانه ها را در یخچال در دمای یک تا ۳ درجه سانتیگراد نگه داری کنید. برای ۲ تا ۳ ماه آنها را در آنجا نگه دارید. مواظب باشید دانه ها یخ نزند.

مرحله ششم:

دانه ها را باید در این مرحله بکارید. در اوایل بهار آنها را از یخچال بیرون بیاورید و در گلدانی که خاک آن غنی باشد بکارید.
• هر دانه را به صورت تکی در گلدانهای کوچک بکارید. اگر گلدان شما بزرگ است دانه ها را با فاصله ۴ سانتی از هم قرار دهید.
• دانه ها باید در جای گرم قرار گیرند تا جوانه بزنند. دما در طول شب و روز باید بین ۱۵ تا ۲۰ درجه باشد و کمتر از آن نباشد.
• خاک باید مرطوب باشد اما نباید غرقاب شود. اگر خاک خشک باشد میتوان از اسپری آب استفاده کرد.
• دانه ها بین ۲ تا ۸ هفته شروع به رشد میکنند.
مرحله هفتم :

هنگامی که جوانه ها به ارتفاع ۸ تا ۱۰ سانتی متر رسیدند آنها را به یک گلدان بزرگ انتقال دهید. برای اطمینان از رشد جوانه ها بهتر است تا ۳۰ سانتی متری نشدند و حداقل ۵ تا ۶ برگ داشتند به بیرون انتقال ندهید.