کشت فلفل دلمه

روش کشت فلفل دلمه

روش کشت فلفل دلمه

برای اولین بار در سال ۱۹۵۰ در مجارستان گونه شیرین فلفل دلمه ای پرورش داده شد. فلفل دلمه ای گیاهیست یکساله که برای کاشت نیاز به خاک رسی سبک با هوموس و کود فراوان و رطوبت کافی دارد. ریشه این گیاه به شعاع ۴۰ سانتیمتری پراکنده و تا عمق ۶۰ سانتیمتری در خاک فرو میرود.

بهترین دما برای رشد گیاه ۱۶ تا ۲۱ درجه سانتیگراد میباشد و در دمای بالای۳۲ درجه گلدهیگیاه متوقف میگردد. دوره رشد از هنگام باروری تا برداشت محصول ۵۰ تا ۱۲۰ روز میباشد. گلهایگیاه بر روی پایه ای به طول شش سانتیمتر به رنگهای سفید و در برخی گونه های بنفش ظاهر میگردد.

محصول فلفل دلمه ای به رنگهای سبز , زرد , سفید, بنفش , قهوه ای , بنفش مایل به مشکی و قرمز و نارنجی میباشد. تکثیر گیاه فلفل بوسیله بذر و بندرت قلمه صورت می گیرد . ابتدا بذرها میبایستی خیسانده شوند و آنگاه در خزانه کاشته و بعداز چند برگه شدن به زمین اصلی انتقال یافته و بصورت خطی و امروزه با بهره گیری از آبیاری قطره ای کاشته میشود. در حال حاضر گونههای مختلفی از فلفل اصلاح شده درختچه ای در گلخانه ها در تمامی طول سال پرورش داده میشود. در گونه فلفل وحشی بذر این گیاه توسط پرندگان تا مسافتهای بسیار طولانی و اکثرا در زیر سایه درختان جنگلی در جایی که پرندگان بر بالای درختان شب را سپری میکنند میروید.

فلفل دارای ویتامینهای آ , ب, ب۶ , ث, پروتئین , کالیم , کلسیم, منیزیم, چربی, روغن, فیبر , بتاکاروتن, هیدروکربن, شکر, بیوفلاونیدن, کپساسین و آنتی اکسیدان است که سبب جلوگیری از سرطان دستگاه گوارشی و پائین آوردن کلسترول خون و افزایش جریان خون میگردد. فلفل باعث ترشح آنتی باکتریها و جلوگیری از عفونت روده ها میگردد. فلفل در تسکین و آرامش اعصاب قبل از خواب نقش بسزائی دارد و بدستگاه گوارشی در هضم غذا کمک رسانی میکند.

در نتیجه تحقیقات انجام شده در کره جنوبی در بین ۱۰۰ زن که روزانه در سبد غذایی خویش فلفل دلمه ای مصرف مینمودند , دیده شد که فلفل سبب دفع سلولهای چربی که عامل چاقی میباشند از بدن آنها گردیده .

بدنبال تحقیقات انجام شده دیگر در سال ۲۰۰۶ میلادی بر روی موشهای آزمایشگاهی فلفل دلمه ای عامل از بین برنده سرطان پرستات میباشد.

فلفل در تسکین دندان درد و مداوای آتروز و دردهای رماتیسمی و سردردهای میگرن بسیار موثر است . داروهای مختلفی از گونه های دیگر فلفل چون چسب موضعی آ ب ث برای تسکین درد ساخته میشود.

برابر آمار سال ۲۰۰۰ میلادی مقدار ۱۹۰۰۸۸۶۱ تن محصول فلفل دلمه ای در دنیا تولید که از این میزان مقدار ۸۱۳۶۴۵۲ تن به کشور چین و ۱۸۲۶۱۴۰ تن به کشور مکزیک و ۱۴۰۰۰۰ تن به کشور ترکیه تعلق دارد. هند بزرگترین صادر کننده پودر فلفل دلمه ای است. از پودر فلفل دلمه ای که سرشار از ویتامین ث و آنتی اکسیدان میباشد برای خوشرنگ نمودن غذا و بهتر نمودن طعم و عطر آن استفاده میگردد.

گونههایی از فلفل دلمه ای امروزه جهت تزئین منازل و دفاتر در گلدان پرورش داده میشود.

در سال ۲۰۰۶ میلادی عکس فلفل دلمه ای ( پاپریکا) بعد از ذرت, لوبیا, گل آفتابگردان و کدو تمبر جای خویش را بر روی تمبرهای پاکت نامه در ایالات متحده آمریکا باز نمود.

شرح گیاه

احتمالاً اصل این گیاه از آمریکای استوایی است. قبل از کشفِ امریکا فلفل سبز در اروپا نبود و بنابر عقیده دو کاندول نامی برای این گیاه در زبانهای سانسکریت و چینی و عربی و لاتین و یونانی دیده نشده است. اولین باری که نامی از این گونه گیاه برده شده در ۱۴۹۳ میلادی است که نویسنده می نویسد کریستف کلمب این سبزی را از آمریکا با خود به اروپا آورده است. فلفل سبز گیاهی است یکساله علفی و دارای ساقه بی کرک به ارتفاع ۳۰ تا ۶۰ سانتی متر، دارای برگهای منفرد بیضی، نوک تیز ( در قسمت انتهایی ساقه) و عاری از کرک در قسمتهای تحتانی ساقه است. گلهائی به رنگ سفید یا سفید مایل به زرد دارد. میوه اش سته که دارای تعداد زیادی بذر است و داخل آن از چند حفره یا قسمت تشکیل شده است که ممکنست بین ۲ تا ۴ و گاهی تا ۵ قسمت متغیر باشد. شکل میوه بسیار متغیر است آنها به صورت کشیده، نوک تیز، گرد و کروی مخروطی و یا استوانه ای مشاهده می گردند. رنگ میوه نارس سبز است ولی وقتی که رسید به رنگهای زرد، قرمز، یا قهوه ای ظاهر می شود. تذکر: بطور کلی جنس فلفلCapsicam دارای ۵ گونه است که بیشتر ارقام فلفل خوراکی جزء گونه های C. frutescens وC.cannum می باشند. که گونه C .frutescens دارای ارقام زیر می باشد: فلفل آلبالوئی شکل ( گیلاس شکل) C. f. var cerasiform فلفل مخروطی شکل C. f. var consides فلفل خوشه ای C. f. var fascculatum فلفل کشیده و باریک C. f. var Longum و فلفل دلمه ای یا فلفل شیرین C. f. var grossum

نیازهای اکولوژیکی

آب وهوا

فلفل سبز سبزی فصل گرم است و فوق العاده به سرما حساس می باشد. مقادیر نامناسب آبو حرارت دو عامل مهم در افتادن گل و میوه آن است. حرارت زیاد و رطوبت کم باعث ریزش گل ومیوه می گردد. در طول دوره رشد دما نباید از ۳۵ درجه سانتی گراد بیشتر شود. و یا از ۱۸ درجه سانتی گراد پائین تر رود. مناسب ترین دما برای رشد فلفل بین ۲۱ تا ۲۹ درجه سانتی گراد است.

خاک

خاکهای لوم شنی که رطوبت را تا اندازه ای در خود نگه می دارد برای فلفل مناسب است. فلفل نسبت به کودهای آلی و شیمیایی عکس العمل مثبت نشان می دهد. PH بین ۵/۶ تا ۵/۷ برای رشد آن مناسب است. ولی PH کمتر از ۵/۶ تا ۵/۵ نیز می تواند بخوبی رشد کند و محصول بدهد. کود

فلفل سبز در مقابل کودهای گوگرد دار حساس است کود ازته را به مقدارکم قبل از کاشت واندکی بیشتر در آغاز گل دهی به این گیاه می دهند ازت بیش از اندازه محصول را کاهش می دهد. بنابه نظر Stolz حدود ۱۵ کیلوگرم ازت در سه نوبت و ۱۰۰ کیلوگرم P2O5 و ۳۰۰ کیلوگرم K2O(بدون کلر) در یک هکتار برای گیاه در نظر می گیرند. در صورتیکه Krug مقدار ۵۰ کیلوگرم ازت در موقع انتقال نشاء و ۵۰ کیلوگرم P2O5 و K2O را به عنوان کودپایه برای گیاه کافی می داند.

کاشت

بذر فلفل در مجاورت دمای ۲۵ درجه سانتی گراد طی مدت دو هفته جوانه می زند مدت زمان پرورش نشا بستگی به میزان دما و تنک کردن در خزانه دارد. این زمان پرورش طی زمستان با استفاده از نور مصنوعی حدود یک سوم کوتاهتر می شود. با اولین نشانه ظهور غنچه گل یعنی نشاها به اندازه کافی رشد کرده اند و می توانند به زمین اصلی منتقل شوند. چنانچه نشاها مدت زیادی در خزانه نگهداری شوند کلاهک ریشه که در حالت معمولی سفید است به رنگ قهوه ای در می آید که این خود باعث کندی رشد گیاه در زمین اصلی و دیررس شدن محصول می شود. دمای خزانه تا هنگام جوانه زدن حدود ۲۵ درجه و پس از آن بین ۱۶ تا ۱۸ درجه سانتی گراد است نشاها تا آغاز تشکیل اولین غنچه گل در خزانه باقی می مانند. معمولاً برای کشتهای مکانیزه از گلدانهای توربی استفاده می شود. فواصل کاشت در زمین اصلی ۴۰ در ۵۰ و یا ۵۰ در ۵۰ سانتی متر است. پس از کاشت در زمین اصلی و بلافاصله پس از رشد اندک، به علت رشد رویشی بهتر و قوی تر اولین گل آن ( شاه گل) کنده می شود نشاها را برای تقویت و مقاوم کردن قبل از انتقال با محلول ۵/. درصد سولفات پتاسیم محلول پاشی می کنند. داشت پس از انتقال فلفل به زمین اصلی باید نسبت به آبیاری آن اقدام نمود و به مرور وجین کردن علفهای هرز، دادن کود سرک و خاک دادن پای بوته ها از جمله مراقبتهای زراعی لازم برای گیاه را انجام داد. در فلفل دلمه معمولاً ۲ تا ۳ شاخه را نگهداری و بقیه را هرس می کنند. از آفات مهم فلفل می توان از شته ها، تریپس، کرم شب پره زمستانه، ککهای گیاهی و انواع مختلف نماتدها را نام برد از بیماریهای مهم فلفل آنتراکنوز، پژمردگی باکتریایی، لکه برگی، پوسیدگی میوه، سفیدک حقیقی، بیماری بوته میری فیتوترایی فلفل و بیماریهای ویروسی را نام برد.

برداشت

چگونگی برداشت فلفل به نوع فلفل و طرز مصرف آن بستگی دارد عمل برداشت با دست انجام می شود. معمولاً برای تهیه ترشی فلفل موقعی که میوه هنوز کاملاً نرسیده و رنگ آن سبز است آنرا جمع آوری می کنند ولی برای تهیه ادویه باید میوه کاملاً رسیده و رنگ آن قرمز شده باشد. بنابراین برای منظور اخیر موقع برداشت فلفل تند اواخر تابستان شروع می شود در صورتیکه فلفل ترشی یعنی سبز ونارس آنرا از اواسط تابستان می توان برداشت کرد. موقع برداشت فلفل دلمه ای نیز نسبت به اینکه سبز و یا قرمز مورد تقاضا باشد از اواسط تابستان تا اواسط پائیز بطول می انجامد. ارقام فلفل شیرین را وقتی برداشت می کنند. که میوه های آنها هنوز سبز هستند ولی باید به رشد کاملشان رسیده باشند. فلفل سبز را می توان در کیسه های بلند پلاستیکی در دمای ۸ تا ۱۰ درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی ۸۵ درصد برای مدت ۴ هفته نگهداری کرد. دامنه انتشار

در نقاط مختلف کشور پرورش می دهند.